Na osiedlu, na którym mieszkam, obowiązuje umowa, zgodnie z którą nie hałasujemy w swoich ogródkach w niedzielę. Przestrzeganie tej niepisanej zasady stanowi wedle mojego rozumienia wyraz wartości szacunku.
Kategoria: Nowe Rozmyślania
Blog Tomasza Mazura
Migracje trwogi, cz. 3
Oto trzecia już część losów Ke, bohatera tej opowieści, który przez całe życie starał się uwolnić od trwogi i lęku, wierząc, że można to osiągnąć, zmieniając miejsce zamieszkania, pracę, otoczenie, ludzi, z jakimi się przebywa.
Migracje trwogi, cz. 2
Oto dalsza część losów Ke, bohatera naszej opowieści, który bezustannie starał się uwolnić od trwogi, od lęku o swoje życie. Jednak za każdym razem, kiedy wydawało mu się, że już jest bezpieczny, że nic mu nie grozi, okazywało się, że strach przyjmuje całkiem niespodziewane oblicze.
Migracje trwogi
Bohaterem tej opowieści jest Ke. Urodził się on w kraju targanym przez wewnętrzne konflikty zbrojne, w których życie straciło wielu jego bliskich. Pamiętał, że jako nastolatek stale lękał się o swoje życie. Kiedy widział mężczyzn z bronią zbliżających się do jego wioski, ogarniała go trwoga, strach łapał za gardło.
Naskórek ochronny
Wciąż mnie zadziwia, zachwyca i trochę trwoży to, w jak znaczącym stopniu jesteśmy dzisiaj wszyscy uwarunkowani przez odziedziczony po przodkach i praprzodkach zestaw instynktownych reakcji i mechanizmów obronnych.
Najważniejszym celem edukacji jest wolność
Chodziłem do szkoły w latach 80., w czasach, kiedy dostęp do swobód obywatelskich i dobrodziejstw cywilizacji zachodniej był dla nas, młodych ludzi, bardzo ograniczony. Pamiętam jednak, że tak mnie, jak i moich rówieśników, nie przytłaczał jakiś szczególnie silny stres czy napięcie.
Continue reading “Najważniejszym celem edukacji jest wolność”
Bocianie gniazda Epikteta: o stoickim humanizmie
Określenie humanizm ma bardzo wieloznaczny charakter. Poza znaczeniem, w którym za jego pomocą określamy zainteresowanie naukami humanistycznymi i które nie nastręcza poważniejszych kłopotów interpretacyjnych, używa się go często w odniesieniu do postawy czy zestawu wartości eksponujących szeroko rozumiane sprawy ludzkie.
Continue reading “Bocianie gniazda Epikteta: o stoickim humanizmie”
Pokażcie mi stoika! Czas na podcast
Epiktet bardzo często domagał się od swoich słuchaczy dowodów nie na to, że rozumieją jego nauki, ale na to, że je praktykują. „Pokażcie mi stoika!”, wołał, narzekając, że w odpowiedzi zbyt często otrzymuje jedynie popisy erudycji, recytowanie cytatów z Chryzypa czy inne chytre uniki.
Ból – zły, nieprzyjemny… jaki jeszcze może się nam jawić?
Stoicy uważali, że ból nie tylko nie jest zły, ale też nie musi być przez nas uważany za nieprzyjemny.
Marek Aureliusz podaje przykład zadrapania podczas ćwiczeń gimnastycznych:
Continue reading “Ból – zły, nieprzyjemny… jaki jeszcze może się nam jawić?”
Niemoc rozumu
Zabójstwo prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza jest zdarzeniem tragicznym, wstrząsającym… jak jeszcze je nazwać? Rzecz w tym, że w obliczu tego zdarzenia zasadniczo brakuje nam słów, albowiem wyeksploatowaliśmy nasz język z pojęć o dużym ładunku etycznym i emocjonalnym. Pojęcia typu „tragedia”, „koszmar”, „dramat”, „rozpacz”, „koniec tego czy tamtego” padają w debacie publicznej na porządku dziennym pod adresem coraz błahszych zdarzeń. Już niemal każde rozczarowanie wydaje nam się tragedią.
Złudzenia emocjonalne
Śniło mi się jednej z ostatnich nocy, że się bardzo na kogoś rozgniewałem. Aż się przez to obudziłem. Ale kiedy już nie spałem, dalej czułem, że jestem rozgniewany. To mnie trochę skonsternowało. Przypomniałem sobie sytuację ze snu – przecież normalnie, tj. na jawie, nie rozzłościłoby mnie to. Na pewno nie aż tak. Skąd więc ta złość teraz?
Cztery demony
Cztery demony nawiedzają ludzi. Można spotkać osoby wolne całkowicie od jednego z nich, czasem od dwóch, ale nie ma człowieka całkowicie wolnego od wszelkich demonów. W ten więc czy inny sposób – wszyscy jesteśmy nawiedzeni.