Blog Tomasza Mazura
Planujemy warsztaty stoickie poświęcone relacjom. Osoby, które wczytają się w program warsztatów, zwrócą uwagę, że w opisie jednego z głównych modułów użyte jest dziwne greckie słowo: horme. Co ono oznacza i dlaczego powołuję się na ten termin, zapraszając na warsztaty? Chciałbym to teraz krótko wyjaśnić.
Continue reading “Każda relacja jest relacją ze sobą. Zaproszenie na warsztaty stoickie”
Byłem niedawno w Łodzi na niezwykłej imprezie, mianowicie na Igrzyskach Wolności. Głównym powodem wizyty był wieczór promocyjny mojej książki „Zakazana historia filozofów”. Jakkolwiek książka nie jest ściśle stoicka w przesłaniu, spotkanie zorganizowane było pod ogólnym hasłem „Czy tylko stoicyzm nas uratuje?” – organizatorzy Igrzysk Wolności uznali, że w obliczu wyzwań i trudności, przed jakimi stajemy jako kraj, naród i cywilizacja, warto porozmawiać o stoicyzmie jako swego rodzaju remedium czy formie ratunku.
Jednym z głównych ideałów, jakie pomaga wcielać w życie filozofia, jest wolność. Poznawanie kolejnych doktryn filozoficznych uzmysławia nam, na jak wiele sposobów można postrzegać rzeczywistość i nas samych, co pozwala uświadomić sobie własne ograniczenia.
Cokolwiek tu napiszę na temat filozofii, duchowości, praktykowania stoicyzmu, jakiekolwiek nadzwyczajne sekrety czy recepty na szczęście bym wyjawił, to i tak marne szanse, że taki wpis zyskałby więcej lajków na Facebooku niż niemal dowolny krzykliwy obrazek, coś żartobliwie demonstrujący.
Wiele powstało w historii filozofii propozycji sposobów rozumienia czy definiowania człowieka. Najczęściej próbowano nasze człowieczeństwo lokować w obszarze mniej lub bardziej precyzyjnie określonej racjonalności, jednakże wielu myślicieli szło innym tropem, na przykład wartości, funkcji symbolicznej języka czy specyficznej relacji ze sferą sacrum.
Continue reading “Maszyna do wytwarzania stanów specjalnych”
Na osiedlu, na którym mieszkam, obowiązuje umowa, zgodnie z którą nie hałasujemy w swoich ogródkach w niedzielę. Przestrzeganie tej niepisanej zasady stanowi wedle mojego rozumienia wyraz wartości szacunku.
Oto trzecia już część losów Ke, bohatera tej opowieści, który przez całe życie starał się uwolnić od trwogi i lęku, wierząc, że można to osiągnąć, zmieniając miejsce zamieszkania, pracę, otoczenie, ludzi, z jakimi się przebywa.
Oto dalsza część losów Ke, bohatera naszej opowieści, który bezustannie starał się uwolnić od trwogi, od lęku o swoje życie. Jednak za każdym razem, kiedy wydawało mu się, że już jest bezpieczny, że nic mu nie grozi, okazywało się, że strach przyjmuje całkiem niespodziewane oblicze.
Bohaterem tej opowieści jest Ke. Urodził się on w kraju targanym przez wewnętrzne konflikty zbrojne, w których życie straciło wielu jego bliskich. Pamiętał, że jako nastolatek stale lękał się o swoje życie. Kiedy widział mężczyzn z bronią zbliżających się do jego wioski, ogarniała go trwoga, strach łapał za gardło.
Wciąż mnie zadziwia, zachwyca i trochę trwoży to, w jak znaczącym stopniu jesteśmy dzisiaj wszyscy uwarunkowani przez odziedziczony po przodkach i praprzodkach zestaw instynktownych reakcji i mechanizmów obronnych.
Chodziłem do szkoły w latach 80., w czasach, kiedy dostęp do swobód obywatelskich i dobrodziejstw cywilizacji zachodniej był dla nas, młodych ludzi, bardzo ograniczony. Pamiętam jednak, że tak mnie, jak i moich rówieśników, nie przytłaczał jakiś szczególnie silny stres czy napięcie.
Continue reading “Najważniejszym celem edukacji jest wolność”
Określenie humanizm ma bardzo wieloznaczny charakter. Poza znaczeniem, w którym za jego pomocą określamy zainteresowanie naukami humanistycznymi i które nie nastręcza poważniejszych kłopotów interpretacyjnych, używa się go często w odniesieniu do postawy czy zestawu wartości eksponujących szeroko rozumiane sprawy ludzkie.
Continue reading “Bocianie gniazda Epikteta: o stoickim humanizmie”
